In de oorlogsjaren had Racing met een nogal groot spelerstekort te kampen, door de mobilisatie natuurlijk, en dus zag de ploeg er in het begin van de jaren veertig vrij onbekend uit, aangevuld met andere spelers, die niet opgeroepen of dicht gekazerneerd waren. We kijken even terug in het archief van David Du Seuil naar de oorlogsjaren, waar er voetbal was tegen wil en dank. 

Foto van het laatste oorlogsseizoen 1943-1944: 

Buysse, Scohy, Kristic, De Cock, Laute, Versprille; 

(gehurkt) A. Maryns, Goethals, Michiels, P. Maryns, Fournier

In mei 1940 bezetten de Duitsers België en in de verwarring die daarop volgde, was een nieuwe voetbalcompetitie wel het laatste waar de mensen zich zorgen over maakten. In februari 1941 werd toch een mini-competitie georganiseerd. De Duitsers stonden toe dat er een competitie tussen Gent, Ronse en Doornik werd georganiseerd. Gantoise nam niet deel, Racing wél, net als Racing en Union Doornik en FC en AS Ronse. Dit tornooi werd vriendschappelijk georganiseerd ( er werd om de schaal H. Spiers gespeeld). en de competitie ging van start met een 2-0 nederlaag tegen AS Ronse. Vanaf het seizoen 1941-1942 zou er opnieuw een 'normale' competitie worden georganiseerd. Voor Racing was dat in Bevordering reeks A. 

Grimmonprez was een jaar eerder op veertigjarige leeftijd teruggekomen om Racing uit het slop te halen in de Gent-Ronse-Doornik competitie en hij had zich zo onmisbaar gemaakt dat hij ook in 1941-1942 terug in de ploeg stond, samen met veel nieuw, jong talent. 

Racing startte niet echt vlot en de eerste overwinning kwam er pas na vijf speeldagen, bij Stade Moeskroen scoorde Degrève het enige doelpunt. Na een maandenlange onderbreking door een recordwinter was er weinig beterschap voor de Ratjes, de eerste match op US Doornik ging verloren met 6-0. Al konden toen verzachtende omstandigheden worden ingeroepen, omdat Racing zonder keeper speelde en dat...de verzorger in doel moest gaan staan, de man verweerde zich kranig, maar kon uiteraard geen wonderen verrichten. In de rest van het seizoen werd nog amper één keer gewonnen, 5-3 thuis tegen Stade Moeskroen. 

In 1942-1943 zou het veel beter gaan, we mochten De Buck als nieuwkomer in de ploeg begroeten en later op het seizoen zou ook Boris Kristic de ploeg komen versterken. Het vorige seizoen was er niemand gedegradeerd, maar nu was er een volwaardige competitie met 14 ploegen in Bevordering D. De abonnementen voor dat seizoen gingen van 25 frank aan de omheining tot 125 frank als berschermlid, met voorbehouden zitplaats op de tribune. Racing deed het goed en voor het eerst sinds 1939 kwamen we weer aan de leiding en de koppositie zou een promotie naar de Eerste Afdeling betekenen. De strijd om de titel ging tussen ons, Kortrijk Sport en SK Roeselare. Op de negende speeldag leek Kortrijk Sport ons uit de race gegooid te hebben, 1-4. Maar Kortrijk Sport verloor daarna thuis met 2-3 van SK Roeselare. 

Racing won nadien vijf matchen op rij en na een gelijkspel tegen Stade Moeskroen, moesten we SK Roeselare partij geven. Dankzij goals van twee maal Fournier en De Buck wonnen we met 3-0. Helaas verloren we de volgende week bij FC Elsene en in Kortrijk gooiden we met een 4-0 nederlaag onze laatste promotiekansen te grabbel en was de rest van het seizoen een formaliteit. 

In het seizoen 1943-1944 begon de competitie met zes nederlagen op rij, waardoor Racing op de laatste plaats terechtkwam. Op de zevende speeldag was Grimmonprez terug en hij opende de score in een 3-0 zege tegen US Doornik, bijgestaan door Arthur en Pierre Maryns. Op de achtste speeldag konden we van de laatste plaats weggeraken door een overwinning op VG Oostende, maar we kwamen niet verder dan 1-1. Pas op de elfde speeldag, na een 5-1 zege tegen FC Humbeek, lukte dat., maar het feest was slechts van korte duur, want een thuisnederlaag tegen Stade Kortrijk bracht ons terug naar de laatste plaats. Na een 2-0 overwinning tegen FC Roeselare kwamen plots op plaats twaalf terecht. Racing verloor nog slechts twee maal en helemaal op het einde van het seizoen konden we ons in veiligheid brengen met twee mooie 3-0 zeges tegen zowel FC Roeselare als VG Oostende. 

Ondertussen leden de Duitsers enkele beslissende nederlagen en werden ze verder teruggedreven. In september 1944 werd België bevrijd en zou het normale leven langzaam opnieuw hernemen. Omdat Racing en Gantoise, net zoals vele andere clubs, wedstrijden hadden gespeeld tegen Duitse militairen, kregen zij in de dolle bevrijdingsdagen een schorsing opgelegd van de KBVB.